من أجمل قصائد نزار قباني _ صديقتي وسجائري

واصل تدخينك يغرينى

رجل ... فى لحظة تدخين

ما اشهى تبغك و الدنيا

تستقبل اول تشرين

و القهوة .. و الصحف الكسلى

و رؤى... و حطام فناجين

دخن ... لا اروع من رجل

يفنى فى الركن... ويفنينى

رجل.... تنضم اصابعه

و تفكر ...من غير جبين

* *
اشعل واحدة ... من اخرى

اشعلها من جمرعيونى

ورمادك ضعه على كفى

نيرانك ليست تؤذينى

فانا كامرأة يرضينى

ان القى نفسى فى معبد

اتأمل فى الوجه المجهد

واعد .. اعد .. عروق اليد

فعروق يديك تسلينى

و خيوط الشيب هنا .. وهنا

تنهى اعصابى .. تنهينى

دخن لا اروع من رجل

يفنى فى الركن و يفنينى

* *
احرقنى .. احرق بى بيتى

وتصرف فيه كمجنون

فانا كامرأة يكفينى

ان اشعر انك تحمينى

ان اشعر ان هناك يدا

تتسلل من خلف المقعد

كى تمسح رأسى و جبينى

تتسلل من خلف المقعد

لتداعب اذنى بسكون

ولتترك فى شعرى الاسود

عقدا من زهر الليمون

* *
دخن لا اروع من رجل

يفنى فى الركن ويفنينى